انواع کودهای مناسب رشد گیاهان (پرلیت-پوکه-خاک برگ-پیت ماس-کوکوپیت)

وقتی صحبت از خاک مناسب برای رشد گیاهان می شود، اصطلاحات زیادی وجود دارد که می تواند گیج کننده باشد و نیاز به توضیح دارد. پرلیت، کوکوپیت، پوکه یا کودهایی که روی آنها اعداد عجیبی نوشته شده است.
به بسته بندی کود دقت کردید؟ پر از اعداد به ظاهر بی معنی است. اعدادی مانند 10-10-10 یا 20-20-20 یا 10-8-10 یا بسیاری از ترکیب اعداد گیج کننده دیگر.

اما این اعداد معیار واقعی NPK هستند.
یک گیاه به کود نیاز دارد و یک گیاه گرسنه می میرد زیرا همه انواع گیاهان آپارتمانی برای زنده ماندن و سالم ماندن به مواد مغذی از خاک نیاز دارند.
در این مقاله سعی می کنیم نوع کود مناسب برای گیاهان و تمامی این ملزومات را توضیح دهیم و نحوه استفاده از آنها را بررسی کنیم پس با ما همراه باشید.

NPK چیست؟
این سه عدد در کود نشان دهنده ارزش مهم ترین مواد مغذی مورد نیاز گیاهان است.
این مواد مغذی اصلی عبارتند از نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) که با هم مقیاس NPK را تشکیل می دهند.
هر چه مقدار این عدد بیشتر باشد، ارزش این ماده در کمپوست بیشتر است. به عنوان مثال، کودی که از چپ به راست 25 می گوید، چهار برابر بیشتر از فسفر یا پتاسیم نیتروژن دارد، یا کودی که می گوید 20-20-20، یعنی همه مواد مغذی در محدوده استاندارد (10-10-10) برابر است. .
از این اعداد برای محاسبه مقدار مواد مغذی کود استفاده می شود. مثلاً کود 10-10-10 یعنی هر کیلوگرم از این کود دارای 100 گرم نیتروژن، 100 گرم فسفر و 100 گرم پتاسیم است و مابقی از مواد بی خطر و بی ضرر یا مثلاً . ، اگر به 400 گرم نیتروژن نیاز دارید و کود شما 20-20-20 است باید دو پوند از کود مورد نظر استفاده کنید تا به چهارصد گرم مورد نظر برسید.
ممکن است برخی از کودها یکی از این سه ماده را نداشته باشند که در این صورت 0 روی بسته بندی قرار می گیرد.
استانداردهای NPK باید روی همه کودها اعم از شیمیایی یا ارگانیک نوشته شود.
چرا مقیاس NPK مهم است؟
اکنون که معنی این اعداد کود را فهمیدید، باید بدانیم که آنها برای گیاهان چه معنایی دارند. همه گیاهان برای رشد به نیتروژن، فسفر و پتاسیم نیاز دارند. اگر یکی از این سه ماده وجود نداشته باشد، گیاه آسیب می بیند.
نیتروژن (N): این ماده غذایی برای رشد برگ گیاه مورد نیاز است.
فسفر (P): یک ماده مغذی ضروری برای رشد ریشه، گل و میوه است.
پتاسیم (K): یک ماده مغذی ضروری برای عملکرد طبیعی است.
دانستن معنای مقیاس NPK به شما کمک می کند کود مناسب و مقدار مناسب برای گیاهان خود را انتخاب کنید.
به عنوان مثال، اگر سبزی برگی می کارید، می توانید با افزودن نیتروژن برگ های بیشتری از گیاه بگیرید و از فسفر کمتری برای تولید گل های کمتر استفاده کنید.
چگونه کود را رقیق کنیم؟
حالا بیایید ببینیم که چگونه کود پودری را در آب رقیق کنیم. این کار را با مثال کود پودری 20-20-20 انجام خواهیم داد.
این کود بسیار متعادل و کامل بوده و برای اکثر گیاهان سرپوشیده مفید است. به خاطر داشته باشید که گیاه آپارتمانی که در گلدان زندگی می کند، نسبت به گیاهی که در باغچه زندگی می کند، به مقدار متفاوتی کود نیاز دارد.
اکثر گیاهان سرپوشیده نیاز به کود دهی ماهانه بین بهار و پاییز دارند، اما بهتر است نوع گیاه خاص خود را بررسی کنید زیرا کوددهی بیش از حد می تواند باعث شور شدن خاک و سوزاندن ریشه و برگ گیاه شود.
کود را 20-20-20 رقیق کنید
یک ظرف مناسب را با حدود 4 لیتر آب پر کنید.
یک قاشق چایخوری پودر کود 20-20-20 را به یک لیتر آب اضافه کنید و مخلوط کنید تا پودر کاملا در آب حل شود. این نسبت کود به آب برای اکثر گیاهان آپارتمانی مناسب و بی خطر است، اما برخی از گیاهان ممکن است دو تا چهار برابر کود ملایم نیاز داشته باشند. پس بهتر است نیازهای خاص کسب و کار خود را بررسی کنید.
به جای آبیاری یکباره، محلول آماده شده را به اندازه ای که گیاه را آبیاری می کنید در خاک گیاه بریزید و اجازه دهید از ته گلدان خارج شود.
پرلیت
پرلیت در واقع نوعی سنگ آتشفشانی با بافت شیشه ای است که اغلب با یونیلیت اشتباه گرفته می شود. نام مستعار این ماده آتشفشانی پرلیت منبسط شده و سنگ پاپ کورن است.
وقتی زیر میکروسکوپ به این مواد نگاه کنید، شکل و بافت آنها را خواهید دید. ساختار منحصر به فرد پرلیت به ذخیره مواد مغذی و رطوبت در آب و البته اضافی کمک می کند. این ماده کاملا غیر سمی، تمیز، مقاوم در برابر بیماری و ساده است.
Cad پرلیت آن است؟
پرلیت اغلب در کاربردهای ساختمانی و صنعتی برای ساخت سقف ها، زونا یا عایق های گچی سبک استفاده می شود. اما برای رشد گیاهان و بهبود خاک نیز استفاده می شود.
مروارید در اصل نوعی شیشه آتشفشانی است، ابسیدین شکل خاصی است که از تماس با آب تشکیل می شود. این نوع شیشه های آتشفشانی دارای محتوای H2O بالاتری نسبت به انواع دیگر است. این ماده مانند سایر مواد آتشفشانی به رنگ خاکستری و سیاه است.
وقتی به باغ ما می رسد چقدر سفید و روشن می شود.
پرلیت منبسط شده در واقع نوعی پرلیت عملیات حرارتی شده است. پرلیت زمانی که در دمای بین 850 تا 900 درجه قرار می گیرد نرم می شود. آب موجود در شیشه آتشفشانی تبخیر شده و به سرعت جدا می شود و باعث می شود حجم پرلیت 7 تا 16 برابر افزایش یابد و مانند خشخاش ترک بخورد. هوای وارد شده به آن نیز باعث سفیدتر شدن آن می شود.
مواد جدید بسیار سبک تر از قبل است. و سوراخ های زیادی وجود دارد این پرلیت به راحتی با دست آسیاب می شود. اما می توانید مطمئن باشید که این ماده در خاک تجزیه نمی شود و به راحتی تجزیه نمی شود. همچنین تمیز و استریل است.
ترکیب شیمیایی پرلیت کمی متفاوت است و 70-75 درصد سیلیس دارد. سایر ترکیبات پرلیت:
اکسید آلومینیوم (12-15%)
اکسید سدیم (3-4%)
اکسید پتاسیم (3-5%)
اکسید آهن (0.5-2%)
اکسید منیزیم (0.2-0.7%)
اکسید کلسیم (0.5-1.5%)
مزایای پرلیت
همانطور که در بالا ذکر شد، استفاده از پرلیت مزایای زیادی دارد.
مهمترین مزیت آن زهکشی است. دارای سیستم فیلتر طبیعی است که آب اضافی را به سرعت تخلیه می کند و به آرامی به گیاه باز می گردد و رطوبت و مواد مغذی را حفظ می کند.
همچنین استفاده از پرلیت به بهبود جریان هوا در خاک کمک می کند. این موضوع هم برای ریشه گیاهان و هم برای کرم های خاکی یا سایر ساکنان مفید خاک اهمیت دارد.
از آنجایی که پرلیت یک شیشه معدنی است، بافت سختی دارد و از میزان فشردگی خاک می کاهد و خانه را گرم نگه می دارد.
استفاده از پرلیت
سه نوع پرلیت وجود دارد: درشت، متوسط ​​و ریز. نوع خشن آن بافت متخلخل تری دارد و به دلیل ماهیت آن جریان هوا و زهکشی آب بیشتری دارد. نوع خشن آن معمولاً برای گیاهانی مانند ارکیده یا ساکولنت استفاده می شود.
پرلیت های کوچکتر نیز مفید هستند و معمولاً برای رشد دانه ها یا ریشه زدن قلمه جدید استفاده می شوند. پخش پرلیت کوچک روی سطح باغ نیز می تواند زهکشی آن را بهبود بخشد.
اگر می خواهید یک مخلوط خاک خوب درست کنید، این ابزارها به کارتان می آیند. پرلیت ارزان و سبک است و به راحتی با مواد دیگر مخلوط می شود.
پرلیت را می توان در کشت های آبی و برای ریشه زایی قلمه ها استفاده کرد.
این ماده دارای زهکشی خوبی است و قلمه های جوان نیز زهکش خوبی را دوست دارند. زهکشی مناسب پرلیت از پوسیدگی قلمه ها جلوگیری می کند.
بالا آوردن
سنگ پا یکی از موادی است که در اصلاح خاک استفاده می شود
این ماده می تواند آب اضافی در خاک را برای جلوگیری از آسیب ریشه جذب کند و به هوادهی خاک برای جلوگیری از بیماری یا قارچ کمک می کند.
سنگ پا چیست؟
پوکه ماده ای شگفت انگیز از دل طبیعت است که از گدازه های آتشفشانی به دست می آید.
این ماده در واقع یک شیشه آتشفشانی است که با خنک شدن حباب های هوا به سرعت حذف می شود. این بدان معنی است که پوکه یک سنگ آتشفشانی سبک است
این سنگ آتشفشانی معمولاً برای کاکتوس ها یا ساکولنت ها استفاده می شود تا جریان هوای مورد نیاز گیاه را تامین کند. استفاده از سنگ پا به حفظ بهتر ساختار کف کمک می کند.
فواید استفاده از سنگ پا
پوکه به خوبی با خاک ترکیب می شود. استفاده از سنگ پا فواید زیادی دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
سطح متخلخل آن می تواند مواد مغذی را حفظ کند. می توان آن را قبل از افزودن به گلدان با مواد مغذی پر کرد تا به مرور زمان به خاک اضافه شود.
این یک افزودنی عالی برای خاک هایی است که به هوادهی و زهکشی خوب نیاز دارند، مانند کاکتوس ها، ساکولنت ها یا خاک های لومی.
مقدار خاک رسی باغ را کاهش می دهد و توزیع هوای لازم برای گیاه را به ارمغان می آورد.
آب در خاک های شنی دوام بیشتری دارد.
رطوبت را در خاک حفظ می کند و قبل از پوسیدگی و پوسیدگی نیاز به آبیاری را کاهش می دهد.
پوکه ارگانیک نیست، بنابراین می توان آن را بارها و بارها بدون شکستن یا پوسیدگی در طول زمان استفاده کرد.
مقدار pH آن خنثی است.
قارچ و حشرات را جذب نمی کند.

استفاده از ماسه سنگ
برای استفاده از این ماده به عنوان نرم کننده خاک گیاهانی مانند ساکولنت ها می توان از ترکیب 25 درصد پوکه، 25 درصد خاک گلدان، 25 درصد کمپوست و 25 درصد ماسه معمولی استفاده کرد.
برای گیاهان مستعد پوسیدگی ریشه مانند Euphorbia می توانید از پوکه 50 درصد استفاده کنید یا سوراخ کاشت را کاملا با پوکه بپوشانید.
همچنین می توانید از این سنگ سبک به عنوان خاک سطحی برای جذب آب باران و مرطوب نگه داشتن خاک استفاده کنید.
خاکی که به سرعت پوسیده می شود را می توان در ظرفی قرار داد که تا لبه آن پر شده است.
همچنین می تواند روغن، گریس یا مواد سمی را جذب کند.
پرلیت و پوکه را با هم مقایسه کنید
پرلیت و پوکه هر دو از گدازه های آتشفشانی ساخته می شوند، اما پرلیت در معرض حرارت بیشتری قرار می گیرد و مانند ذرت بو داده می جوشد.
پرلیت سبکتر و سبکتر از پوکه است و قبل از حرارت دادن می تواند خاکستری، سبز، قهوه ای، آبی یا قرمز باشد، اما پس از گرم شدن به رنگ سفید یا خاکستری روشن در می آید.
پوکه معمولاً خاکستری سفید یا زرد کم رنگ است.
هنگامی که پرلیت با خاک مخلوط می شود، دوست دارد در بالای خاک بماند و هنگامی که خاک را آبیاری می کنید به گوشه و کنار می رود.
پرلیت می تواند به اندازه یک کارت بانکی یا یک نخود باشد.
تنها ده درصد پرلیت در باغبانی استفاده می شود و مابقی برای مصارف صنعتی و ساختمانی استفاده می شود.
هم از پوکه و هم پرلیت برای بهبود خاک و ایجاد فضایی برای زهکشی و گردش هوا استفاده می شود.
اگر گیاه شما بلند است، بهتر است از سنگ پا استفاده کنید زیرا وزن بیشتری دارد و می تواند بهتر از گیاه حمایت کند.
پوکه سنگین تر است و به راحتی پرلیت در هوا پراکنده نمی شود و پوکه دوام بیشتری دارد.
پوکه کمیاب تر و گران تر است.
خاک برگ
بستر برگ نوعی کمپوست است که در نتیجه تجزیه برگ درختان یا بوته ها به وجود می آید. این خاک را می توان به صورت آماده خریداری کرد یا خودتان آن را درست کنید.
ورق زمین چیست؟
برگ هایی که در پاییز می ریزند نیتروژن کمی دارند و معمولا خشک می شوند. ساختار اصلی آنها از سلولز و لیگنین تشکیل شده است، به همین دلیل است که برگ های پاییزی کندتر از سایر مواد کمپوست تجزیه می شوند.
برگ ها با کمک قارچ ها تجزیه می شوند و تبدیل به سبزی های تیره و غبار آلود می شوند. این فرآیند در شرایط معتدل و مرطوب یک تا سه سال طول خواهد کشید.
برخی دیگر از موجودات در حال پوسیدگی مانند همپایان، هزارپاها و کرم های خاکی نیز ممکن است در این فرآیند تحت تأثیر قرار گیرند.
فواید خاک برگ
خاک برگ دارای چندین مزیت قابل توجه است:
اول اینکه می تواند تا 500 درصد وزن خود را در آب ذخیره کند.
علاوه بر اینکه می تواند رطوبت را در خاک حفظ کند، می تواند ریشه ها را در هوای گرم نیز مرطوب نگه دارد.
خاک برگ مشکل PH ندارد، وقتی برگ ها می میرند اسیدی می شوند و PH زیر 6 می شود، اما وقتی تجزیه می شوند و تبدیل به خاک برگ می شوند PH افزایش می یابد و خنثی می شود.
استفاده طولانی مدت از خاک باعث افزایش کیفیت خاک می شود.
با گذشت زمان، ظرفیت نگهداری آب در خاک بهبود می یابد و طول عمر خاک افزایش می یابد.
مشکلات خاک برگ
یکی از مشکلاتی که ممکن است هنگام استفاده از خاک رس با آن مواجه شوید، کپک زدن است.
برگ های افتاده از درختان محیطی ایده آل برای جذب هاگ های کپک هستند.
این برگ های مرده می توانند منبع غذایی سلولزی برای قارچ فراهم کنند و سطح خاک را کاملاً بپوشانند.
همچنین گرمای داخل را به دام می اندازد و البته رطوبت لازم را نیز تامین می کند. در این صورت تمام شرایط رشد قارچ اعم از اکسیژن، غذا و رطوبت فراهم می شود.
این مشکل به خصوص در پاییز و زمستان به چشم می خورد.
این کپک ها می توانند برای هرکسی مشکل ایجاد کنند، اما به ویژه برای افراد مبتلا به آلرژی یا آسم مشکل ساز است.
ذرات این قارچ ها می توانند مضر باشند و مشکلاتی مانند التهاب پوست، عطسه، آبریزش بینی یا قرمزی چشم ایجاد کنند. اما راه حل چیست؟
راه حل اساسی این است که آنها را از بین ببرید، برگ های آلوده را از زمین جمع کنید و دور بیندازید. این به تجهیزات مناسب و زمان زیادی نیاز دارد. البته نکات ما را دنبال کنید تا در معرض کپک قرار نگیرید.
اولین نکته این است که دستکش بپوشید زیرا تیغه ها ممکن است دارای تیغه های تیز، تیغ یا مواد زائد باشد که می تواند به دست شما آسیب برساند.
مشکل دوم استفاده از ماسک استاندارد برای جلوگیری از اسپور کپک است.
علاوه بر این بهتر است قبل از ورود به خانه لباس ها را عوض کنید تا گرد و غبار یا هاگ قارچ وارد نشود و گیاهان یا اعضای خانه را آلوده نکند.
ساخت خاک برگ
برخلاف سایر کمپوست ها، کمپوست سازی برگ یک فرآیند سرد است. پوسیدگی برگ عمدتاً توسط قارچ ها ایجاد می شود نه باکتری ها و بنابراین کند است.
میزان پوسیدگی برگ توسط چهار عامل اصلی تعیین می شود:
اولین مورد، نوع برگ است که انتخاب می کنید.
برگ های برخی از گیاهان مانند بلوط و خس دارای لیگنین بیشتری هستند و بنابراین شکستن آن به زمان بیشتری نیاز دارد. ترکیبی از چندین نوع مختلف برگ، محتوای لیگنین کل را متعادل می کند و کیفیت محصول نهایی را بهبود می بخشد.
عامل بعدی رطوبت است.
به یاد داشته باشید که این قارچ ها هستند که برگ های شما را می پوسند و آنها به یک محیط مرطوب نیاز دارند. توده های برگ خشک ممکن است سه سال یا بیشتر طول بکشد تا تجزیه شوند، بنابراین بهتر است توده را پوشیده و مرطوب (نه مرطوب) نگه دارید. خوردن بیش از حد برگ ها باعث چسبندگی یا کپک زدن آنها می شود. و به این ترتیب، پس از یک سال، خاک برگی شما آماده است.
عنصر سوم نیتروژن است.
برگ های تازه ریخته شده دارای نسبت کربن به نیتروژن 30 به 1 هستند که برای تجزیه سریع ایده آل است. برگ های پیری که چندین هفته روی زمین مانده اند مقدار زیادی نیتروژن از دست داده اند. در واقع، هر چه زودتر برگ های ریخته شده را بردارید، نیتروژن بیشتری در آنها وجود دارد و سریعتر تجزیه می شوند.
اندازه صفحه چهارمین عامل است.
ساده ترین راه این است که برگ های جمع آوری شده را در گوشه ای قرار دهید تا چند سال پوسیده شود. اما شاید این روش برای همه مناسب نباشد و چنین مکانی برای همه در دسترس نباشد.
به همین دلیل است که می توانید برگ های خود را پاره کنید. برگ های خرد شده سریعتر می شکنند زیرا سطح بیشتری برای جذب قارچ دارند و همچنین به دلیل رطوبت به هم نمی چسبند. این همچنین به این معنی است که فضای کمتری را اشغال می کنند. برای چنگ زدن برگ ها می توانید از چمن زنی یا چنگک زن استفاده کنید.
پیت ماس
پیت ماس ​​برای اولین بار در اواسط دهه 1900 در محوطه سازی مورد استفاده قرار گرفت و از آن زمان تا کنون انقلابی در نحوه رشد و نگهداری گیاهان ایجاد کرده است. این ماده ظرفیت زیادی برای نگهداری و انتقال آب و مواد مغذی که معمولاً در خاک از دست می‌رود دارد. همچنین می تواند در حفظ ساختار و یکپارچگی خاک بسیار مفید باشد.
تارت فلفل چیست؟
پیت ماس ​​در واقع الیاف مرده ای است که همراه با خزه یا سایر موجودات زنده در باتلاق به دام افتاده و تجزیه می شوند. تفاوت پیت ماس ​​و کمپوست در این است که اولی حاوی خزه بیشتری است و تجزیه آن در محیطی بدون هوا و بسیار آرام صورت می گیرد.
پیت ماس ​​هزاران سال طول می کشد تا تشکیل شود و هر سال کمتر از یک میلی متر در باتلاق ها تشکیل می شود. به همین دلیل، این ماده یک منبع تجدیدپذیر نیست و حذف آن به این معنی است که نمی توان آن را جایگزین کرد.
تصویر پیت ماس ​​همیشه با جنجال همراه است. گروه های زیست محیطی می گویند که برداشت پیت ماس ​​کربن زیادی آزاد می کند و حتی پس از برداشت نیز تالاب ها به انتشار کربن مضر در محیط ادامه می دهند.
فواید پیت ماس
پیت ماس ​​یک ماده آلی عالی است و مزایای زیادی دارد:
پیت ماس ​​جذب بالایی دارد و از تراکم جلوگیری می کند و محیط اسیدی ایجاد می کند
مهمترین مزیت پیت قدرت جذب آن است. این ماده می تواند آب بیشتری را از خاک جذب کند
این ماده می تواند از فشردگی خاک جلوگیری کند. فشردگی خاک باعث عدم گردش هوا و آب در خاک می شود و به گیاهان آسیب می رساند.
پیت ماس ​​محیطی استریل و بهداشتی را فراهم می کند و بیماری یا آفات را جذب نمی کند.
سطح pH پیت ماس ​​کمی اسیدی است. گیاهانی که محیط های اسیدی را دوست دارند وجود این ماده را ترجیح می دهند.
بدترین پیت ماس
علاوه بر این، این محصول دارای معایبی است:
بزرگترین مشکل در این مورد هزینه است.
یکی دیگر از مشکلات پیت ماس ​​ارزش غذایی آن است. حاوی چندین ماده مغذی است. البته در این ماده میکروارگانیسم های مفید کوچکی وجود دارد. مقدار عناصر غذایی این خاک صفر نیست اما زیاد هم نیست.
اسیدی بودن این ماده می تواند مفید و مضر باشد، زیرا همه گیاهان این محیط را دوست ندارند و همچنین می توانند مضر باشند.
موز ذغال سنگ نارس یک محصول تجدید ناپذیر است و برداشت آن می تواند به محیط زیست آسیب برساند.
از پیت ماس ​​استفاده کنید
اکنون که مزایا و معایب ذغال سنگ نارس را درک کردیم، باید نحوه استفاده از این ماده را بدانیم.
این ماده را می توان در باغچه یا گلدان استفاده کرد.
این ماده برای کاشت بذرهای جدید بسیار مناسب است. پیت ماس ​​استریل و همگن است. این شرایط برای رشد بذر جدید ایده آل است
از پیت ماس ​​نیز می توان برای اصلاح خاک استفاده کرد این ماده را می توان به خاک های خشک و قهوه ای برای افزایش احتباس آب و بهبود زهکشی خاک اضافه کرد.
پیت ماس ​​برای استفاده در باغچه های سبزیجات که رطوبت یا خشک شدن بیش از حد می تواند به گیاهان آسیب برساند عالی است.
پیت ماس ​​حاوی مقدار زیادی کربن است که آن را منبع خوبی برای توده های کمپوست می کند.
این ماده دارای PH اسیدی است و برای گیاهانی که محیط اسیدی را ترجیح می دهند مانند زغال اخته یا کاملیا مناسب است. اگر گیاه محیط قلیایی را ترجیح می دهد، از کمپوست استفاده کنید.
پیت ماس ​​را نباید به تنهایی در گلدان استفاده کرد. بهتر است این مواد را با مواد دیگر مخلوط کنید تا 1/3 یا 2/3 ترکیب نهایی ایجاد شود.
کوکوپیا
نوع دیگری از کود برای رشد گیاه روغن نارگیل است.
آیا تا به حال به پوسته نارگیل توجه کرده اید؟ این پوسته حاوی الیاف رشته مانند است که اساس کوکوپیت را تشکیل می دهد. این الیاف به روش های مختلف برای کاشت گیاهان و به عنوان کود استفاده می شود.
Cocopit چیست؟
تهیه و استفاده از خاک گلدان بسیار ساده است اما مشکلاتی هم دارد. این خاک معمولاً به خوبی زهکشی نمی کند و اغلب حاوی زغال سنگ است که برای معدن مضر است. به جای این خاک آماده می توانید از خاک کوکوپیت استفاده کنید.
کشت محصولات زراعی در این نوع خاک که در واقع حاصل بازیافت مواد زائد است، مزایای زیادی دارد.
کوکوپیت در واقع از داخل پوسته نارگیل تهیه می شود و به طور طبیعی ضد قارچ است. کوکوپیت را می توان برای بهبود خاک، کشت آب یا خاک گلدان استفاده کرد.

مطالب مرتبط: معرفی گل ارکیده کاتالیا (Cattleya Orchid)
این محصول احتباس آب و گردش هوا را افزایش می دهد تا از رشد کپک جلوگیری کند.
کوکوپیت بسیار زیست محیطی است، زیرا می توان از آن بارها استفاده مجدد کرد.
برای استفاده مجدد به سادگی بشویید و خشک کنید. در مقایسه با کوکوپت و خاک معمولی، کوکوپت آب بیشتری در خود نگه می دارد و کندتر زهکشی می کند.
انواع کوکوپیت
این نوع خاک به اشکال مختلف یافت می شود:
برخی به صورت مکعب های فشرده در دسترس هستند که در آب خیس می شوند تا باز شوند.

این محصول به صورت پودر نیز موجود است که برای پرورش گیاهانی مانند سرخس، آنتوریوم و ارکیده ایده آل است.
همچنین نوع دیگری از خاک به نام کوکوفایبر وجود دارد که با خاک معمولی مخلوط می شود تا هوای ریشه جریان یابد.
نوع دیگری به نام چیپس نارگیل می تواند آب را ذخیره کند تا به آرامی در خاک رها شود.
ترکیب این موارد می تواند محیطی مناسب برای رشد انواع گیاهان فراهم کند.
استفاده از کوکوپیت
کوکوپیت معمولاً به شکل مکعب های فشرده است. این مکعب ها الیاف نارگیل هستند که چرخیده و فشرده شده اند و قبل از استفاده باید فشرده شوند.
باید بدانید که هر مکعب کوکوپیت را می توان پنج یا شش بار درست کرد، بنابراین باید مراقب باشید که به چه تعداد نیاز دارید.
فقط یک مکعب را آسیاب کنید، با آب مخلوط کنید و مخلوط کنید.
اگر مخلوط به دست آمده خیلی خشک است، می توانید آب بیشتری اضافه کنید و اگر مخلوط نهایی کاملا مرطوب است، آب بیشتری اضافه نکنید.
توصیه می شود این عمل را هر 10 دقیقه تکرار کنید تا مطمئن شوید که کل مکعب باز است و آب به تمام قسمت های نارگیل رسیده و خشک نشده است.
استفاده از کوکوپیت در باغ
کوکوپیت را می توان به طور مستقیم در باغ برای بهبود احتباس آب و گردش هوا و همچنین جلوگیری از قارچ استفاده کرد.
همچنین می توان از این محصول به عنوان مالچ در اطراف گیاهان برای حفظ رطوبت خاک و جلوگیری از رشد علف های هرز استفاده کرد.
استفاده از کوکوپیت در گلدان
کوکوپیت فقط در یک قابلمه قابل استفاده است. به سادگی شیشه را با آن پر کنید و سه اینچ از لبه بالایی شیشه باقی بمانید.
اگر می خواهید گیاه را بلند نگه دارید، خاک و کود را نیز به نارگیل اضافه کنید.
برای این کار باید کوکوپیت را به نسبت 1/4 به خاک اضافه کنید.
با افزودن سه سانتی متر کوکوپیت به بالای خاک می توانید رطوبت را افزایش دهید.
از کوکوپیت به تنهایی می توان به عنوان بستر کاشت بذر نیز استفاده کرد و پس از جوانه زدن بذرها آنها را به گلدان منتقل کنید.
مقایسه کوکوپات و پیت ماس
پیت ماس ​​خاک مناسبی برای باغبانی نیست در تهیه پیت ماس باید آن را از باتلاق بیرون بیاوری و استخراج برای محیط زیست مضر خواهد بود
کوکوپیت نسبت به پیت ماس ​​مزایایی دارد. این خاک دارای جذب آب خوب، هوادهی خوب، مقاومت در برابر آفات، بیماری ها و علف های هرز است و این خاک دارای PH طبیعی بوده و به اندازه پیت ماس ​​اسیدی نیست.
کوکوپیت کندتر از پیت ماس ​​تجزیه می شود و عمر طولانی تری دارد.
آیا کودها می توانند باعث مسمومیت در انسان و حیوان شوند؟
آره. غذای گیاهی که به عنوان کود شناخته می شود، در منازل و باغچه ها بسیار استفاده می شود. کودها گیاهان را سالم نگه می دارند و به رشد سریعتر و بهتر آنها کمک می کنند. اما کود در صورت استنشاق یا خوردن تصادفی توسط انسان و حیوانات خانگی می تواند خطرناک باشد.
استفاده از کمپوست روی گیاهان غیر خوراکی کاملا بی خطر است، اما با این وجود، باید بسیار مراقب باشید که در کجا و چگونه کمپوست باقیمانده را ذخیره می کنید. اگر می خواهید گیاهان خوراکی را کود دهید، باید بیشتر مراقب باشید.
در این شرایط برچسب کود را با دقت بخوانید. سپس یاد بگیرید که چگونه آنها را به درستی کمپوست کنید. این اطلاعات را می توان از تامین کنندگان یا متخصصان این حوزه به دست آورد.
طبق گزارش های آژانس ملی کنترل سم در ایالات متحده، در سال 2014، تقریباً 1500 مورد به دلیل کودهای خانگی ثبت شده است! اگر بخواهیم مسمومیت های ناشی از کودهای غیر خانگی و کودهای ناشناخته را در نظر بگیریم این عدد به 5000 نفر می رسد. متاسفانه بیشتر قربانیان این سم کودکان زیر پنج سال بودند.
اگر تماس فیزیکی با کود داشته باشید، ممکن است عوارض زیر را داشته باشید:
قرمزی پوست
احساس سوزش در محل تماس
خارش
سوزش در بینی، چشم یا گلو
مصرف کودهای شیمیایی ممکن است عوارض زیر را به همراه داشته باشد:
قسمت های آبی بدن (نوک انگشتان، لب ها یا دست ها) به دلیل کمبود اکسیژن.
من بو کشیدم
از هوش رفتن
فشار خون پایین
تشنج
تنگی نفس
درد یا ناراحتی در ناحیه شکم
در صورت داشتن عوارض فوق سریعا با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید. شما باید از آنها کمک پزشکی بگیرید. حتما این اطلاعات را به آنها منتقل کنید.
نوع کودی که استفاده می کنید
نوع استفاده. مانند استنشاق، درمان زخم ها و سطوح مختلف پوست، غذا خوردن و ....
چقدر کود مصرف کردی؟
این رویداد چه زمانی اتفاق افتاد؟
در صورت استنشاق کود دامی بلافاصله به هوای تازه رفته و نفس بکشید.
اگر کود وارد چشم یا پوست شما شد، محل تماس را با آب حداقل به مدت 15 دقیقه بشویید.
اگر کود خورده اید، سعی نکنید آن را بردارید. اگر پزشکان نمی خواهند.
البته در این شرایط باید آب و شیر بنوشید، مگر اینکه اورژانس شما را از این کار منع کند.
در صورت بیماری یا استفراغ چیزی ننوشید. زیرا باعث خفگی خواهد شد.
به طور کلی در این مقاله سعی شد اطلاعات لازم در مورد انواع کودهای مناسب برای رشد گیاه ارائه شود. اما اگر در حین مطالعه، سوالی به ذهن شما رسید که پاسخ آن را نیافتید یا به توصیه های مخصوص گیاه نیاز داشتید، لطفاً سوالات خود را با کارشناسان گلستان در قسمت نظرات زیر همین مقاله در میان بگذارید تا به آنها پاسخ دهند. در سریع ترین زمان ممکن
اعداد روی کودها به چه معناست؟
نیتروژن، فسفر و پتاسیم سه عنصر ضروری هستند که همه گیاهان به آنها نیاز دارند. در واقع آن اعداد متوالی که روی بسته بندی کود می بینید نشان دهنده نسبت این سه عنصر در کود است.
به عنوان مثال، یک کود چند منظوره کامل که به عنوان 20-20-20 شناخته می شود، مشخص می کند که هر ماده شیمیایی، نیتروژن، فسفر و پتاسیم 20٪ از کل فرمول کود را تشکیل می دهد. (40 درصد باقیمانده نیز حاوی موادی مانند فیبر و سایر عناصر کمیاب است.)
درصد این عناصر با توجه به نوع مصرف کود متفاوت است تا تمام نیازهای گیاهان مختلف را برآورده کند.
اگر به دنبال کودی هستید که گلدهی گیاه شما را بهبود بخشد، به یک نوع مخلوط 15-30-15 نیاز دارید زیرا سرشار از فسفر است. فسفر گلدهی را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
اگر می خواهید باغ خود را سبز و شاداب نگه دارید، مخلوطی مانند 4-6-25 دارای محتوای نیتروژن بالایی است و به خوبی هدف شما را برآورده می کند.
بسیاری از کودها برای انواع خاصی از گیاهان طراحی شده اند. مانند گل رز، پیاز، گل یا علف. قبل از انتخاب حتما شماره N-P-K را بررسی کنید.
گاهی اوقات در بین کودهای متعادل (مانند 20-20-20) نزدیک ترین اعداد به کود مورد نظر خود را پیدا می کنید. با این تفاوت معمولا هزینه کمتری می پردازید.
به غیر از نیتروژن، فسفر و پتاسیم چه عناصر دیگری در کودهای شیمیایی وجود دارد؟
علاوه بر این سه جزء، بسیاری از کودها حاوی اجزای دیگری هستند که برای رشد گیاه ضروری هستند. برخی از این ویژگی‌های کمیاب مهم‌تر از سایرین هستند. با این حال، همه آنها نقش مهمی در سلامت و قدرت گیاه دارند. عناصر اصلی عبارتند از کلسیم، منیزیم، آهن، مس، منگنز، روی، مولیبدن، بور و گوگرد.
البته می توانید هر کدام را جداگانه تهیه کنید. اگر میزان این عناصر در گیاه کم شود علائم خاصی ایجاد می کند.
به عنوان مثال، کمبود آهن باعث کلروز (برگ های زرد با رگبرگ های سبز) می شود.
پدیده ای که با افزودن چند چنگال به راحتی قابل حل است. به همین دلیل گاهی مجبور می شوید آنها را به صورت تکی خریداری کنید و برای درمان گیاه از آنها استفاده کنید.
آیا می توان به تغذیه گیاهان سرپوشیده در پاییز و زمستان ادامه داد؟
گیاهان آپارتمانی در این فصول سرد نیازی به کود دادن ندارند. اما اگر به هر دلیلی می خواهید این کار را انجام دهید، نکات زیر را به خاطر بسپارید:
حدود 8 هفته قبل از یخبندان اصلی پاییزی، مقدار و دفعات لقاح را کاهش دهید.
تا اواسط اکتبر همیشه مقدار کودی را که به گیاهان خود می دهید نصف کنید. و بین هر فاز ایجاد می شود گیاه را حداقل 3 بار کود دهید تا زمستان فرا برسد.
اما وقتی زمستان می آید، دیگر جایی برای کود باقی نمی ماند. در این دوره گیاهان آپارتمانی دیگر در حال رشد فعال نیستند و کاملاً خواب هستند. به همین دلیل هرگز نباید کود دریافت کنند زیرا باعث سوختن گیاهان و قهوه ای شدن برگها می شود.
چه نکاتی برای کود دهی به گیاهان داخلی در بهار و تابستان وجود دارد؟
اگرچه هر گیاه چرخه رشد متفاوتی دارد و باید مطابق با آن عمل کنید، یک فرمول کلی برای این مشکل می توان ارائه داد:
کمپوست را 8 هفته قبل از آخرین یخبندان بهاره شروع کنید. به عنوان مثال، اگر امکان دارد سرما تا 30 فروردین در بهار ادامه داشته باشد، بهتر است کوددهی را از اواسط اسفند آغاز کنید. این زمانی است که روزها به طور محسوسی طولانی می شوند و گیاه از نیمه خواب وارد حالت رشد فعال می شود.
کود دهی در سه نوبت اول باید با نصف قدرت کود توصیه شده انجام شود.
اگر کود شما دانه بندی و سفت است از نصف مقدار نوشته شده روی بسته بندی استفاده کنید.
اگر کود برای گیاهان آپارتمانی مایع است، آن را تا نصف قدرت اولیه رقیق کنید. دلیل آن این است که اولین کوددهی زمانی انجام می شود که گیاه برای شروع رشد گرم می شود. به همین دلیل، به عناصر ضروری زیادی نیاز ندارید.
با آمدن تابستان گرم، زمان افزایش دفعات کمپوست سازی فرا رسیده است.
در این فصل دقیقاً طبق توصیه ها و دستورالعمل های نوشته شده روی کود انتخابی خود عمل کنید:
1- بیشتر از کودهای مایع استفاده می شود. به عنوان مثال، هر هفته یا هر ماه یکبار.
2- کود گرانول کمتر مصرف می شود. شاید هر ماه یا یک بار در ماه.
3- نور فکری (با جریان های آهسته) به مرور زمان از بین می رود و باعث می شود عناصر به مقدار کم رشد کنند. اما برای مدت طولانی با هر بار مصرف این کود به مدت 3-4 ماه نیاز گیاه را برطرف می کند.